Merhaba Arkadaşlar, Ben Yusuf, bugünkü konumuz fedakarlık.

Fedakârlık, insanın başkaları için kendinden tavizler vererek yardımlarda bulunması ve cefakâr olması anlamına gelmektedir. Hayatta bizim için en fedakâr insanlar annelerimizdir.

Arkadaşlar şöyle bir düşünün annelerimizin bizim için nelerden vazgeçmişlerdir?

Sizin; uykusundan, yemesinden, gezmesinden, dostlarından dediğini duyar gibiyim. Evet annelerimiz her durumda kendilerinden önce bizim ihtiyaçlarımızı karşılarlar. Uykularından zevklerinden ve her şeyden önemlisi kendi hayatlarından bizim için vazgeçerler.

Kurtuluş Savaşı'nda katlanılan sıkıntılardan dolayı millet olarak da çok fedakâr olduğumuzu söyleyebiliriz. O yıllarda milletimiz kendisi muhtaç olduğu hâlde elinde avucundaki her şeyi savaştaki askerlere göndermiş. Askerlerimiz de vatanı ve milleti uğruna canlarını feda etmekten kaçınmamışlardır.

Arkadaşlar insanlar sadece kendi zevk ve arzularıyla mutlu olmazlar. Yalnızca kendi için yaşamak insanı doyumsuz yapar. Gerçek mutluluk fedakârlık ruhunda yatar. Fedakârlık ruhunu geliştirdiğimiz takdirde iç huzura kavuşacak üzüntülerden ve sıkıntılardan uzak kalacağız.

Bu günkü dosya konumuza, sınıf panosunda okuduğum ve beni çok etkileyen fedakârlıkla ilgili bir hikâyeyi anlatarak devam etmek istiyorum.

"Yüzücülerin aylarca hazırlandığı ödüllü bir yüzme yarışmasında verilen işaretle yarışma başlar. Yüzücüler heyecanla hedefe doğru kulaç atmaktadır. Yarışma büyük bir heyecanla bitime doğru sürerken o esnada yüzücülerden birinin ayağına kramp girer. O yarışmacının çığlıklarını duyan diğer yarışmacılar bunu fark ederler ancak önde gidenlerden biri hariç diğerleri yarışmaya devam eder. Yarışmayı, kaybetme pahasına geri dönen bu yüzücü acılar içinde kıvranan diğer arkadaşına yardım eder ve onu kenara çıkarır. Bu yarışmacı yarışmayı kaybetmiş ancak gerçek dostluğu, mutluluğu ve huzuru kazanmıştır."

Arkadaşlar gerçek dostluklar fedakârlık temeli üzerine kurulmuştur. Hiç kimse kendisi için uzatılan dostluk elini ve onun için verdiğiniz ödünleri unutmayacak ve size yüreğini açacaktır.

Unutmayalım ki: Fedakârlıktan nasibini almamış bir insan nefretle yalnız kalmaya mahkumdur.